-----***-----

'Luister, allemaal. Dit is Claire. Ze is nieuw en ik heb iemand nodig die Claire helpt zich hier thuis te laten voelen.' zegt mijn mentor. Een paar van mijn klasgenoten steken hun hand op. 'Jij ook?' sis ik Margot toe, mijn beste vriendin sinds de basisschool. 'Waarom niet? Ze ziet er leuk uit.' zegt Margot. 'Uiterlijk is niet alles.' zeg ik duister.
Ik weet niet waarom ik Claire niet mag. Ik heb haar nog nooit gesproken en dit is de eerste keer dat ik haar zie. Maar iets aan haar maakt me wantrouwig. Ze is slank en heeft mooi, glansend zwart haar tot haar middel. Misschien is het de aandacht die Margot aan haar schenkt. Ze is te enthousiast over het meisje.
Mijn mentor wijst iemand aan en tot mijn verbazing is het Margot. Het meisje loopt tussen de tafels door en blijft bij Margot haar tafel staan. Margot springt op en steekt haar hand uit. 'Hoi, ik ben Margot.' zegt ze overdreven enthousiast. Ik voel een lachstuip opkomen, maar ik kan me net op tijd inhouden. Claire kijkt me schuin aan en schudt dan Margot haar hand. 'Waar kan ik gaan zitten?' vraagt Claire aan onze mentor. Ik hoor niet wat ze zegt, maar het is duidelijk als Claire voor me gaat zitten. Ik bijt op mijn lip als ik naar het prachtige zwarte haar kijk en ik voel me jaloers worden.