-----***-----


Hond kijkt naar beneden en ziet zijn schaduw.
Hij krijgt medelijden, het is er altijd zo koud denkt hij.
Waarom heeft de schaduw geen das om?
Schaduw, als de zon eens op je kan schijnen.
Dan zal ook jij het lekker warm hebben.
Waarom schijnt de zon er nooit op?
Hond vraagt hem: schaduw, waar blijft het licht?
Ik besta uit donker zegt hij.
Maar wat zie je? Vraagt hond.
Niemand ziet wie ik ben. Ik ben vergeten. Niemand ziet mij staan.
Zo ontstaat er een gesprek.
Kom , loop samen met mij zegt hond op gegeven moment.
Ik voel warmte en heb medelijden met jou.
En zo gebeurt het dat waar hond loopt ook de schaduw is.
Samen worden ze dikke vrienden.
Zo ben ik nooit alleen zegt hond en de schaduw past zich weer aan in een mooie vorm.
Hond speelt ermee.
Schaduw zegt hij, wil je zien hoe je eruitziet?
Kijk naar mij. Ik zie je duidelijk.
De schaduw opent zijn ogen.
Hij lacht en verdwijnt in het zonlicht.