Hoofdstuk 0: Vanaf het begin
Hoofdstuk 1: een nieuwe leraar en een nieuwe vriend
Hoofdstuk 2: ik een liedje opnemen!
Hoofdstuk 3: verdriet en het voorstel
Hoofdstuk 1: een nieuwe leraar en een nieuwe vriend
‘nog vijf minuten mam’. ‘Erika je komt te laat!’ ‘wat’ ‘shit!’ ‘kun je me niet waar schuwen!?’ ‘dat deed ik net schat.’ ‘goeie morgen lieverd.’ zei mijn vader vrolijk. ‘waarom ben jij zo vrolijk?’ snauwde ik naar mijn vader. ‘o, ik ben zo vrolijk omdat ik een fotoshoot mag doen met die artiest’ ‘welke’ vroeg ik aan mijn vader. ‘o, dat moet ik even op zoeken’ ‘heb je even geduld?’ ik stond ondertussen te stuiteren van opwinding. ‘o, sorry ik ben vergeten te zeggen dat mijn vader fotograaf is, en mijn moeder model. ik moet van mijn ouders ook model worden, later bleek dat heel slecht te zijn. maar dat hoor je later wel. ‘ah, dit is de naam’zei mijn vader. ‘nou’ ‘zeg nou’ zei ik opgewonden. toen begon mijn vader vervelend te doen, zo van: wil je het echt weten? en dan ik ja! zo ging dat, tot mijn moeder zei: ‘hans vertel het dat kind nou maar’ ‘goed’ ‘hij heet kavin heldenkrand’ ‘echt!’ ‘dat is mijn lievelings zanger’ zei ik nog opgewondener dan ik al was. ‘mag ik mee morgen?’ ‘goed hoor’ zei mijn vader. ‘schat je moet naar school’. zei mijn moeder. dus ik liep naar de schuur en pakte mijn fiets, halverwege kwam ik Sanne tegen. ‘hey’ ‘hoi’ ‘je raad nooit wat ik morgen ga doen!’ ‘wat dan?’ ‘ik ga morgen mee met mijn vader’ ‘wat is daar zo bijzonder aan?’ ‘nou, mijn vader doet een fotoshoot van kavin heldenkrand’ ‘en jij gaat mee!’ ‘ja’ ‘gaaf mag ik mee?’ ‘ik kan het vragen vanmiddag.’ toen ging de bel we rende de school in, ‘wat hebben we als eerste?’ ‘bio volgens mij, ik kijk even op ons rooster’ ‘jeb bio’ ‘van wie?’ ‘mevrouw schouwen’ ‘nee!’ ‘kom op we gaan naar bio.’ we liepen naar bio, toen we eenmaal bij bio kwamen was mevrouw schouwen er nog niet. we zaten net toen schouwen binnen kwam, met achter haar de directeur en nog een man. vaag kwam de man mij bekend voor, toen wist ik nog niet dat dit een avontuur werd. ‘klas dit is jullie nieuwe sociale vaardigheden leraar.’ ik stak mijn vinger op, en vroeg toen ik de beurt kreeg: ‘waar is meneer Henk? en wie is dit?’ de directeur keek me boos aan, maar de man moest lachen en zei: ‘bijdehante meid zeg’ ik ben kavin.’ ‘ik: achternaam?’ hij moest weer lachen. ‘heldenkrand’ ik werd knal rood, want ik had die naam eerder gehoord. ik stak mijn vinger op. ‘ja’ zei de directeur. ‘mag ik naar de wc.’ ‘ja hoor.’ ik renden de klas uit weg van dit ongeloof, toen de les voorbij was kwam Sanne naar me toe. ‘hey Erika wat was dat nou?’ ‘o, uh..’ ik voelde me niet zo lekker.’ ‘oké’ ‘ligt het ook aan die man kenden je hem?’ dat was Martin. ‘op zouten lul!’ snauwde Sanne. ‘kom op vanmiddag gaan we met je vader mee.’ ‘ja daar moet ik maar aan denken.’ later thuis mocht Sanne mee, we kwamen aan bij de studio. liepen we naar binnen, we liepen met mijn vader mee. toe we bij de artiest kwamen stelde mijn vader ons voor. toen zei de artiest ‘hallo ik ben kavin heldenkrand’ weer werd ik knal rood. mijn vader keek mij verbaast aan, en toen zei kavin. ‘noem me maar kavin hoor.’ ‘Erika waarom word je zo rood?’ toen begon Sanne te stotteren. ‘dat is onze nieuwe...’ ze had haar zin nog niet af gemaakt, toen ik zei: ‘daarom herkende ik u naam, mijn vader had het over u vanochtend.’ hij lachten naar Sanne en mij en richtte zich toen naar mijn vader. ‘zullen we maar beginnen.’ mijn vader liep weg. toen hij zei: ‘willen jullie straks met me op de foto?’ we knikte iets anders konden we toen niet, we liepen ik had zo veel vragen maar ik vroeg niks. ‘is er wat?’ ‘uh...’ ‘ja ik vroeg me af waarom u op onze school bent komen werken?’ ‘omdat het me leuk leek, en je vader vertelde dat zijn dochter er op die school zat en heel muzikaal was.’ ‘dus u was nieuwsgierig?’ toen riep mijn vader ‘komt u!’ ‘kom gaan we op de foto.’ toen hij tegen mijn vader zei dat hij een foto met 1 kind er op wou, wist ik dat hij mij bedoelde. toen mijn vader een kind wou halen, keek kavin mij gouw aan. ‘ik doe het wel pa!’ mijn vader keek kavin aan, toen die knikte vond mijn vader het goed. ik liep naar hem toe en er werd gezegd dat ik op zijn knie moest gaan zitten en hem moest knuffelen, deed ik dat maar toen de foto was gemaakt en ik terug naar Sanne liep. begon die te giechelen en toen ik nog een keer om keek naar kavin knipoogde die naar me, waardoor ik weer knal rood werd. daar door braste zijn dansers ook in lachen uit, later toen ik naar mijn tas liep zag ik een danser bij mijn tas staan, toen die weg was pakte ik mijn tas stapte in de auto. Sanne bleef bij mij eten, toen ik mijn tas uitpakte zaten er twee vip kaarten in mijn tas. toen ik ze beter bekeek zag ik dat het kaartjes waren voor een concert, er zat ook een briefje bij er stond: dit zijn de vip kaartjes voor het concert, ik laat jullie ophalen door een limousine. ik rende naar beneden, toen zag ik dat kavin in de huiskamer zat. hij lachte naar me, ik trok Sanne mee naar de gang. ‘moet je kijken!’ ik liet de kaartje met het briefje zien. ‘wat zijn die voor ons!’ ik knikte. ik zag nu pas wat er onder het briefje stond, ‘ik hoop dat jullie komen Erika’ het was kavin die achter ons was komen staan. ik schok me rot en knikte alleen maar. ‘dan zie ik jullie morgen in de les.’ ‘dag Henk!’ riep hij naar de vader van Erika. ‘ah!’ ‘yes!’ ‘we hebben kaartjes, wat zullen de andere jaloers zijn!’ riep Sanne kei hard. de volgende dag stond Erika verrassend vroeg naast haar bed, ze rende naar beneden. ‘wat ben jij vroeg!?’ zei moeder. ‘hahaha, dat is toch logisch liefste.’ ‘mam je weet toch dat vandaag onze eerste zang en dans les is!’ ‘o, helemaal vergeten.’ zei moeder. ‘ik ga doei!’ ik reed weg en Sanne kwam al gouw naast me fietsen toen we op school kwamen renden we naar het lokaal het was er dood stil want iedereen staarde kavin aan. ‘goeie morgen’ zei kavin . Sanne ging gauw zitten maar ik stond verstijft. ‘Erika wil jij ook gaan zitten.’ ‘ja, sorry.’ Martin vroeg ‘hoe kent u Irritant!?’ ‘ik laat mijn foto’s bij haar vader maken.’ ‘en wil je niemand pesten in mijn les Mardin?!’ ik moest best wel lachen en toen Martin rood werd lachte iedereen.
Volgend hoofdstuk:
Hoofdstuk 2: ik een liedje opnemen!