|
|
|
Hoofdstuk 1: Hoe het begon
|
|
OK
|
28 Apr 2010, 18:09:33
(Gew: 9 Jan 2012, 10:07:35)
|
Nanine Kamp :
|
Eens leefde een rijke koopman. Hij had een lieve vrouw en een prachtig dochtertje. De zaken gingen goed en hij woonde in een groot en mooi huis. Hij was dan ook een gelukkig man. Maar helaas sloeg het noodlot toe. Zijn vrouw werd ernstig ziek. Het bleek dat ze niet meer beter zou worden en zou sterven.
Met tranen in zijn ogen zat de man naast het bed van zijn vrouw.
"Lieve schat, wat moet ik zonder jou beginnen?" vroeg hij haar verdrietig.
De vrouw voelde zich echt heel erg ziek en kon alleen maar lichtjes met haar hoofd schudden.
"Zorg dat je hertrouwt," antwoordde ze moeizaam tegen haar man. "Vind een nieuwe vrouw en word weer gelukkig. Echt waar. Dat zal voor onze Cinderella ook het beste zijn."
|
|
OK
|
28 Apr 2010, 18:14:20
(Gew: 9 Jan 2012, 10:08:07)
|
Nanine Kamp :
|
Cinderella was het dochtertje van de man en de vrouw. Op dit moment zat het meisje in de kamer ernaast. Ze wist heel goed wat er aan de hand was en de afgelopen weken hadden het vrolijke meisje veranderd in een stil, verdrietig kind.
De vrouw slikte.
"Kan je mijn dochter roepen?" vroeg ze aan haar man. "Ik wil haar nog eenmaal zien voordat ik sterf."
De koopman deed wat zijn vrouw had gevraagd en ging naar de kamer waar Cinderella was.
Met bange ogen keek het meisje naar haar vader op.
"Hoe is het met moeder?" vroeg ze met een stem waarin angst te horen was.
De man schudde verdrietig met zijn hoofd.
|
|
OK
|
29 Apr 2010, 18:30:10
(Gew: 9 Jan 2012, 10:08:16)
|
Nanine Kamp :
|
"Het gaat niet goed met haar, meisje," antwoordde hij. "Maar kom. Ze wil je graag zien."
Met een brok in haar keel ging Cinderella de slaapkamer binnen. Toen ze haar moeder zo zag liggen, schrok ze. Wat was ze achteruit gegaan! Ze leek nu nog minder op de moeder die het meisje had gekend.
"Mama," zei Cinderella. Ze snikte terwijl ze naar het bed toeliep
|
|
OK
|
29 Apr 2010, 18:34:02
(Gew: 9 Jan 2012, 10:08:37)
|
Nanine Kamp :
|
De vrouw in het bed toverde een voorizchtige glimlach tevoorschijn.
"Mijn kind," antwoordde ze warm.
Ze pakte de handen van het meisje beet. Toen keek ze haar dochter ernstig aan.
"Ik ga sterven, meisje," zei ze verdrietig tegen haar dochter. "Heel snel. Misschien vannacht al."
Ciderella schrok van deze woorden. Tranen schoten in haar ogen.
"Mama," zei ze verdrietig. Ze wist niets anders te zeggen. Ze was verslagen. Al die tijd had ze wel verwacht dat dit zou gebeuren, maar al die tijd had ze ook nog hoop gehouden. Misschien, heel misschien zou haar moeder nog beter worden. Misschien zou een wonder gebeuren. Maar nu het definitief leek, nu er niets meer te hopen was, kwamen de tranen.
"Mama," snikte het meisje verdrietig, "ik kan je niet missen."
|
|
OK
|
29 Apr 2010, 18:35:41
(Gew: 9 Jan 2012, 10:09:03)
|
Nanine Kamp :
|
De vrouw in bed sloeg liefdevol een arm om haar dochter en probeerde haar te troosten.
"Kindje huil niet," zei ze tegen haar. En ze streelde over de wang van het meisje. "Je bent nog jong, Cinderella, en je leven ligt nog voor je. Ik weet zeker dat de toekomst allerlei prachtige dingen voor je heeft."
|
|
OK
|
24 May 2010, 14:36:36
(Gew: 9 Jan 2012, 10:09:51)
|
Nanine Kamp :
|
Maar Cinderella luisterde niet naar de troostende woorden van haar moeder. Met haar handjes hield ze de grote hand van haar moeder omklemd en huilde grote tranen.
Het verdriet van het meisje deed de vrouw pijn en maakte haar ook verdrietig. Hoe graag had ze ook nog verder willen leven en haar dochtertje zien opgroeien. Zij wilde ook niet sterven! Ze wilde ook niet dat ze wegging. In de ogen van de vrouw kwamen ook tranen.
Toen de man even later de slaapkamer binnenkwam, trof hij zijn vrouw en zijn dochter allebei huilend aan. Toen hij ze zo zag, kon hij zich ook niet meer goed houden. Snikkend verliet hij de kamer.
|
|
OK
|
24 May 2010, 14:39:09
(Gew: 9 Jan 2012, 10:10:13)
|
Nanine Kamp :
|
Die nacht was was een zware nacht voor de zieke vrouw. Ze moest veel lijden. Maar uiteindelijk was daar God die haar verlossing bracht, en ze werd gehaald.
Gedurende de nacht was haar echtgenoot niet van haar zijde geweken, en toen de vrouw haar laatste adem uitblies zat hij bij haar en hield haar hand vast.
De man voelde hoe het leven uit het lichaam van zijn vrouw wegtrok. Hij boog zijn hoofd en voelde zich erg verdrietig. Hij was blij dat zijn lieve vrouw niet meer hoefde te lijden, maar oh, wat voelde hij zich nu al eenzaam!
|
|
OK
|
3 Jun 2010, 18:04:21
(Gew: 9 Jan 2012, 10:10:48)
|
Nanine Kamp :
|
Een paar weken later was de begravenis. En het was een erg treurige begravenis. Er kwamen veel mensen naar toe, want het koopmansgezin was bekend en geliefd in de stad. Dat had een troost moeten zijn, maar de koopman en zijn dochterje Cinderella zagen de mensen nauwelijks. Ze waren allebei erg verdrietig. Ze moesten erg veel huilen toen de kist voorbij kwam, en later omlaag de aarde in werd getakeld, het graf in. De gasten fluisterden tegen elkaar dat de man in een week tijd wel vijf jaar ouder leek te zijn geworden. En de kinderen hadden veel medelijden met Cinderella.
|
|
OK
|
3 Jun 2010, 18:06:41
(Gew: 9 Jan 2012, 10:11:12)
|
Nanine Kamp :
|
Na de begravenis ging in de stad het gewone leven door. De mensen vergaten het verdriet van de koopman niet. Maar ook dachten ze er niet zo aan. Voor Cinderella en haar vader zat er niets anders op dan ook verder te leven. Ze probeerden allebei het leven zo goed mogelijk weer op te pakken. Cinderella ging naar school, werkte hard en speelde met haar vriendinnetjes. Maar ze was niet meer de vrolijke Cinderella die ze vroeger was geweest. Ze werd een ernstig kind geworden. Een kind dat stilletjes haar gang ging.
|
|
OK
|
3 Jun 2010, 18:09:40
(Gew: 18 Apr 2011, 13:04:07)
|
Nanine Kamp :
|
De koopman was voor zijn zaken vaak weg. Als hij weer eens de stad uit was, zorgde Molly, de huishoudster, voor Cinderella. Molly was een jongen vrouw van ongeveer 22 jaar oud, dat goed voor het meisje zorgde. Ze deed haar best een beetje de lege plek in te vullen die de moeder bij het meisje had achtergelaten. Ze leerde Cinderella naaien en breien, en daarnaast ook allerlei karweitjes in het huis: koken en bakken en jam maken van vers fruit.
|
|
OK
|
3 Jun 2010, 19:28:56
(Gew: 18 Apr 2011, 13:10:51)
|
Nanine Kamp :
|
Zo ging het leven een tijdje door. Het was prima. Maar niet goed. De koopman zag dat zijn dochter veranderd was, en dat deed hem pijn. Hij herinnerde zich de woorden van zijn vrouw, en besefte dat hij een nieuwe vrouw zou moeten vinden. Juist niet voor hemzelf, maar vooral voor zijn dochter. Zodat ze weer een moeder zou hebben.
Dus begon de man naar een geschikte vrouw uit te kijken. Dat was nog niet gemakkelijk. Maar op een van zijn zaken-reizen vond hij iemand die hem wel wat leek.
Elisa was niet mooi. Maar dat hinderde de koopman niet. Hij kon heel goed met haar praten. Het bleek dat ook zij haar partner aan een ziekte had verloren. Ze wist daardoor als geen ander wat hij had meegemaakt. Ze wist wat eenzaamheid was en ze wist wat verdriet was. En dat troostte de koopman. De koopman herkende bij Elisa veel van hemzelf.
De vrouw woonde in een andere stad, niet zo ver van de stad waarin Cinderella en haar vader woonde. Ze had twee dochters die allebei iets ouder waren dan Cinderella.
"Maar dat is niet erg," dacht de koopman. "Cinderella is wijs voor haar leeftijd. Ze zullen vast goed met elkaar kunnen opschieten."
|
|
OK
|
3 Jun 2010, 19:30:13
(Gew: 18 Apr 2011, 13:11:43)
|
Nanine Kamp :
|
Sinds lange tijd voelde de man zich weer gelukkig. De liefde gaf hem kracht, en ook weer hoop voor de toekomst. Hij overlaadde zijn vriendin met prachtige kadootjes. En tot zijn vreugde schonk zij hem liefde en aandacht terug.
|
|
OK
|
3 Jun 2010, 19:32:06
(Gew: 18 Apr 2011, 13:13:52)
|
Nanine Kamp :
|
In het begin hield de koopman de vriendschap voor zijn dochter verborgen. Maar de relatie werd steeds serieuzer. En op een gegeven moment besefte de man dat Elisa zijn nieuwe vrouw ging worden. Toen wist hij ook dat zijn dochter kennis moest maken met haar nieuwe moeder en zussen. Hij besloot een etentje te organiseren.
|
|
OK
|
3 Jun 2010, 19:37:04
(Gew: 9 Jan 2012, 10:14:44)
|
Nanine Kamp :
|
De man zag er erg tegen op het Cinderella te vertellen. Cinderella wist nog van niets. En de koopman was bang voor haar reactie. Het meisje hield nog erg veel van haar oude moeder. Hoe zou ze het vinden om een nieuwe moeder te krijgen? Hoe zou ze reageren? De koopman zocht naar een geschikt moment om zijn kleine meisje over Elisa te vertellen, maar hij vond het niet. Zo stelde hij het steeds uit, en op het laatst, toen hij het gewoon niet meer uit kon stellen, moest hij er wel over praten. Zo kwam alles heel onverwacht voor de arme Cinderella.
Pas op de ochtend van de dag dat het etentje zou worden gehouden, vertelde de koopman zijn geheim. En hij deed dat nog tussen neus en lippen door. Hij had zijn ontbijt op en wilde weg gaan. Maar toen besefte hij dat het nu de laatste kans was dat hij het kon vertellen. Hij moest het nu vertellen. Maar hij wist niet hoe!
En dus deed hij dat heel onhandig.
"Oja," zei hij tegen het meisje op een toon alsof het over iets heel normaals ging. "We hebben een etentje vanavond, Cinderella. Zorg je ervoor dat je op tijd thuis bent en wil je je mooiste jurk aantrekken?"
Het meisje was erg verbaasd.
"Een etentje?" vroeg ze met verbaasde ogen aan haar vader. "Met wie? Ken ik die persoon? En waarom moet ik mee?"
De koopman voelde zich een slappeling dat hij zijn dochter alleen zo het grote nieuws kon vertellen, maar toch glimlachte hij dapper.
"Nee, niet iemand van mijn werk," antwoordde hij toen. "Nee, heel iemand anders. Ik heb een heel aardige vrouw leren kennen. En die wil ik aan je voorstellen. Misschien wordt ze wel je moeder."
|
|
OK
|
3 Jun 2010, 19:41:59
(Gew: 18 Apr 2011, 13:24:14)
|
Nanine Kamp :
|
Cinderella verslikte zich in haar brood.
"Oh nee," zei ze verschrikt. En toen kon ze niets uitbrengen. Ze moest enorm hoesten en probeerde haar keel weer vrij te krijgen.
De koopman werd erg onzeker terwijl hij naar zijn hoestende dochter keek. Hij stuntelde met zijn servet en stond toen snel op.
"Ik moet gaan meisje," zei hij gehaast, en hij gaf zijn dochter een snelle kus op haar haren. "Ik zie je vanavond, Cinderella. Vergeet niet een mooie jurk aan te trekken."
"Dag papa," antwoordde Cinderella tussen twee hoestbuien door.
De man verliet de kamer en liet zijn dochter verward achter.
Duizenden gedachten schoten door Cinderellas hoofd. En steeds hoorde ze weer die ene zin die haar vader had gezegd: "Misschien wordt ze wel je moeder."
Er was een vrouw die haar nieuwe moeder zou worden!
Wat voor vrouw zou het zijn? Wat voor soort moeder zou ze zijn? En wat met haar zelf? Kon ze wel een nieuwe moeder krijgen? Ze had toch al een moeder? Alleen was die gestorven. Zou die vrouw, die vreemde vrouw die ze nu nog niet kende, ooit wel een moeder voor haar kunnen worden? Zou ze de plek in kunnen nemen die haar eigen moeder bij haar dood achtergelaten had? En mocht ze wel die plek innemen?
Bij de gedachte aan haar eigen moeder sprongen de tranen plotseling bij het meisje in de ogen.
|
|
OK
|
4 Jun 2010, 18:17:30
(Gew: 18 Apr 2011, 14:18:18)
|
Nanine Kamp :
|
Maar ze had in de afgelopen maanden geleerd niet meer te huilen. Dus droogde ze haar ogen snel, en stond toen op om naar school te gaan.
De schooldag ging voor Cinderella langzaam voorbij. De hele dag moest het meisje aan de komende avond denken. En aan de vrouw die ze zou ontmoeten. Haar nieuwe moeder.
Ze kon het niet helpen, maar de rillingen liepen haar over de rug. Op de een of andere manier vond ze het niet prettig dat ze een nieuwe moeder zou krijgen.
Toen de school afgelopen was, ging Cinderella vlug naar huis. Er was nog tijd genoeg en daarom hielp ze eerst Molly. Het dienstmeisje had het vandaag erg druk, want het etentje zou in hun huis gehouden worden, en het was haar taak er iets moois van te maken. Ze had de hele ochtend zitten boenen, en nu was ze druk bezig in de keuken. Maar er moest nog zo veel gedaan worden! De vrouw was dan ook erg blij met de hulp van Cinderella.
Pas toen de middag bijna voorbij was en haar vader ieder moment kon arriveren kleedde het meisje zich om. Ze trok haar mooiste jurk aan en ze wist Molly even van het fornuis weg te krijgen om haar haren te doen. Toen haar vader thuiskwam, stond een prachtig meisje op hem te wachten.
|
|
OK
|
21 Jun 2010, 12:34:38
(Gew: 9 Jan 2012, 10:17:10)
|
Nanine Kamp :
|
De koopman was blij dat zijn dochter er zo mooi uit zag. Hij was trots op haar. Hij kneep haar in haar wang.
"Wat zie je er mooi uit," zei hij tegen haar. "En je bent al helemaal klaar. Wacht even, dan kleed ik me ook om."
Maar Cinderella had andere plannen. Ze pakte zijn arm.
"Pap, zullen we nog even naar het graf van moeder gaan?" vroeg ze hem. "Alsjeblieft, zeg ja. Er is nog tijd genoeg."
De man die nog steeds van zijn oude vrouw hield, kon dit niet weigeren.
"Dat is goed," zei hij. "Wacht even tot ik me aangekleed heb. En dan gaan we daarna naar het graf van moeder."
|
|
OK
|
21 Aug 2010, 16:09:48
(Gew: 9 Jan 2012, 10:17:33)
|
Nanine Kamp :
|
Het graf van de vrouw lag niet ver van het huis. Het zag er goed verzorgd uit en er stonden altijd verse bloemen op. Dat was ook niet vreemd, want Cinderella kwam er iedere dag en zorgde er wel voor dat alles in orde was.
Zwijgend stonden de koopman en zijn dochter er stil. Ze staarden alletwee naar de steen en zeiden niets tegen elkaar. Ze misten de vrouw allebei nog steeds, maar dat durften ze niet goed tegen elkaar te zeggen. Dus zeiden ze niets.
Toen een paar minuten verstreken waren zei de man: "Kom, laten we gaan, Cinderella. Elisa en haar twee dochters zullen spoedig komen."
|
|
OK
|
21 Aug 2010, 16:16:12
(Gew: 18 Apr 2011, 14:24:38)
|
Nanine Kamp :
|
De man en zijn dochter liepen terug naar huis. Terwijl Molly nog druk bezig was met de laatste dingen, wachtten zij in de feestelijke eetkamer op hun bezoek. Ze hoefden niet lang te wachten. Niet lang na hun thuiskomst ging de voordeurbel.
Elisa en haar dochters zagen er erg mooi uit. Ze hadden alledrie prachtige jurken aan en droegen mooie sieraden. Ze stelden zich aan Cinderella voor. De oudste dochter heette Anna en had donker haar en donkere krullen. Ze leek op haar moeder. Behalve haar neus die groot en scherp was. Heel anders dan de stompe neus die haar moeder had. De jongste dochter heette Paula en was wel blond, net als haar moeder. Ze had ook haar moeders neus, maar niet haar moeders ogen. Die van haar waren donker, net als die van haar zus. Terwijl die van haar moeder blauw waren. Paula was een jaar ouder dan Cinderella en Anna twee en een half.
Hun moeder viel Cinderella mee. Ze was blond en knap. En haar mooie jurk stond haar fantastisch. Het was een vrouw om trots op te zijn. Maar nooit zou Cinderella een moeder in haar kunnen zien. Elisa was zo heel anders dan haar eigen moeder. Veel meer een vrouw van de wereld.
|
|
OK
|
21 Aug 2010, 16:22:53
(Gew: 9 Jan 2012, 10:26:20)
|
Nanine Kamp :
|
Het eten was gezellig. Molly had het fanastisch klaargemaakt, en Cinderella genoot van de lekkere hapjes. Ze merkte dat ze waarschijnlijk de enige was die de hapjes echt proefde, want Elise en haar twee dochters hadden het te druk met praten om maar iets van het eten te merken. Ze kletsten en ze kletsten maar. En de hapjes van Molly gingen bijna gedachtenloos in hun mond.
"Wat zonde," dacht Cinderella.
Het geklets was zo veel dat ze het op een gegeven moment nauwelijks meer aan kon horen. En waarover ging het allemaal? Over feesten en sieraden en belangrijke mannen die Elisa kende.
Maar ze zag dat haar vader het gezellig vond. Cinderella had hem in lange tijd niet zo uitbundig gezien als vanavond. Daar was ze blij om. Ze was blij voor haar vader dat die zich vermaakte. Maar zelf vond ze de drie bezoeksters vervelend. Ze hadden het hoogste woord, en letten niet op wat hun gastheer ze allemaal aanbood. Ze hadden ook nauwelijks wat aan haar gevraagd.
|
|
OK
|
21 Aug 2010, 16:26:13
(Gew: 9 Jan 2012, 10:27:00)
|
Nanine Kamp :
|
Precies hetzelfde zei Molly ook de volgende dag toen Cinderella het meisje in de keuken hielp.
"Allemaal poeha," zei de hulp schamper terwijl ze snel en handig een aardappel schilde. "Al dat gepraat over feestjes en rijke mannen. Alleen maar op het uiterlijk gericht. Niet mijn type. Ik snap eigenlijk niet wat meneer in die vrouw ziet. Mevrouw was toch zo heel anders. Maar goed, de vrouw weet haar manieren, en ze is mooi. Hij kan met haar pronken op zijn zakenafspraken. Maar mijn gezelschap zou ze niet zijn. Ik hoop niet dat ze ooit hier komt wonen."
Cinderella antwoordde het dienstmeisje niet, maar diep diep in haar hart gaf ze Molly groot gelijk. Elisa was ook niet haar type!
Maar dat zei ze maar niet tegen haar vader toen hij haar die avond vroeg hoe ze Elisa en haar dochters had gevonden. Ze ontweek het antwoord, en zei alleen dat ze een fijne avond had gehad.
|
|
|
|
Volgend hoofdstuk:
Hoofdstuk 2: Een nieuw gezin
|