|
Vanuit het hart.
(7 Apr 2008, 15:57:00)
Onlangs las ik een blog dat ging over een boek dat door een ander was ingekort. Ik zelf heb ook dat je altijd merkt wanneer een boek ingekort is. Het verhaal loopt dan niet meer, is niet meer aantrekkelijk.
Ik kan me voorstellen dat de persoon die het boek inkort zijn best heeft gedaan, en dat hij misschien zelfs wel trots is op het resultaat. Maar toch, het verhaal mist kracht. Wat is die kracht? Waarom heeft de schrijver dat wel, en de inkorter niet?
Ik denk dat het missende element de kracht van de authenticiteit is. De inkorter is technisch bezig: het verhaal moet korter, en hij schaaft en hij schuurt om aan die eis te voldoen. Maar de schrijver heeft dat niet. Hij is niet aan het schaven en het schuren, hij is aan het scheppen. En ik denk dat dat het verschil maakt: het hart. Het verschil tussen een technische klus, en een schepping.
Een mens heeft geleerd echt van onecht te onderscheiden. Het merkt wanneer iets direct vanuit het hart komt. Hij voelt dat. De tekst raakt je dan. Hoe het precies gaat, kan je niet aanwijzen in de zinnen. Het zit gewoon goed. Daarom kan je zoiets ook nooit imiteren. Imitatie, ook van zinnen die je mooi vindt, is per definitie altijd namaakwerk. En mist dus de authenticiteit
Probeer daarom in je boeken niet te imiteren. Probeer echt te zijn. Schrijf vanuit je hart. Schrijf wat je wilt uiten. Dat is de beste manier om een stuk dat raakt op papier te zetten.
(Vorig stukje: Prachtige zinnen.)
Reacties:
Schrijf uw reactie!
|
|
|