Arena omnibus
Valkenserie '90
Valkenserie
Valkenserie oud
Arena omnibus |
Valkenserie '90 |
Valkenserie |
Valkenserie oud |
|
Het spijt Pitty wel dat ze van haar vriendinnen afscheid moet nemen wanneer ze naar een
bekende kostschool in Engeland gaat. Maar de verandering trekt haar erg aan.
Vol enthousiasme maakt ze kennis met de leraressen en leerlingen van haar nieuwe school en
maakt vlot nieuwe vriendinnen, waarmee ze kostelijke avonturen beleeft.
Review: Ik ben alle zes de delen van de Pitty-serie aan het herlezen. Aan het begin was ik even bang dat deze herlezing mijn goede herinneringen aan de serie zouden doen verbleken. Maar, dat is niet gebeurd. Meteen vanaf het begin loopt het boek stralend, en word je meegezogen in het verhaal. Het begint al bij het begin. De figuur Alice is fantastisch. Enorm goed van Enid om op die plek zo'n karakter neer te zetten. Alice is het eerste meisje van Malory Towers dat Pitty leert kennen. Alice is sprankelend, een flapuit, en geestig. De eerste bladzijdes worden door haar aanwezigheid opgefleurd, en de eerste indruk die de lezer van Malory Towers krijgt is goed. In tegenstelling tot de twee andere kostschool-series (de dolle tweeling, en de grootste belhamel) vindt Pitty het meteen wel leuk om naar kostschool te gaan. Ze heeft zich er enorm op verheugd, en is vastbesloten het er naar haar zin te hebben. Het is een verademing een keer niet het thema 'Hoofdpersoon wordt tegen haar zin naar kostschool gestuurd' te hebben. Hoewel ik dat thema altijd wel leuk vind om te lezen. Maar ik moet ook wel zeggen dat Pitty's enthousiasme iets te onrealistisch op me overkomt. Pitty blijft het leuk vinden, en het lijkt mij dat er ook even een tegenslag komt. Meestal is iets in het begin erg leuk, dan wordt het even saai en heb je er genoeg van, en pas daarna wordt het blijvend leuk. Maar bij Pitty is alles vanaf het begin superleuk, en dat blijft ze vinden. Vandaar dat ik een gevoel heb dat hier iets te veel overdreven wordt. In de trein op weg naar school maakt Pitty kennis met Alice en de twee andere nieuwe meisjes: Sally en Eline. Eline is een belangrijke karakter in de hele Pitty-serie, en je merkt dat Enid haar vanaf het begin goed neerzet. Met kenmerken die later meer zullen gaan spelen. Hoewel ze ook veel 'voor de hand liggende' karaktertrekken heeft, is ze vanaf het begin een betere karakterisering dan Alison uit de Dolle Tweeling. Sally is een gesloten meisje. Van Sally horen we in het eerste gedeelte van het boek haast niets. Knap van Enid Blyton vind ik dat ze Sally in de eerste helft van het boek helemaal naar de achtergrond weet te schuiven, zonder dat de lezer dat vreemd vindt, of haar vergeet. Ze doet dat door een paar andere figuren neer te zetten van wie je ook niet veel hoort, en ondertussen Sally af en toe toch wat kleine figurant-rolletjes te geven. Ook vermoedt de lezer helemaal niets achter sally's norsheid. Ik denk dat dat komt omdat Enid een extra figuur neerzet (Violet) die net zo afzijdig is als Sally, waar de meisjes al langer mee vertrouwd zijn, en waar ook niet druk om wordt gedaan. De lezer vermoedt daardoor niet welke rol Sally nog gaat spelen. Het meest treffende zinnetje uit het boek vond ik de beschrijving van de slaapzaal waar Pitty komt te slapen. Het zijn maar twee zinnen: 'Pitty was verrukt van de kamer. Hij was lang, met over de hele lengte ramen die, tot Pitty's vreugde, uitzagen op zee.' Fantastisch! Met deze twee zinnen heb je meteen de sfeer van de kamer te pakken. Hoewel ik daarna wel problemen krijg met hoe de kamer verder is ingericht. Ik bedoel: staan de tien bedden in een rij? Of staan ze in twee rijen waardoor vijf bedden onder of voor de ramen staan? Maar dan? De bedden worden gescheiden door een gordijn. Wanneer die vijf meisjes hun gordijnen dicht doen, blijft er voor de andere vijf geen raam meer over. Ik kwam er niet uit. Nog een ander probleem heb ik in het stuk waar de nieuwe meisjes naar de directrice worden gebracht. Diens kamer blijkt tussen de Ooster en de Wester toren te liggen. Oost en West naast elkaar? Hier had, denk ik, Noorder of een Zuider moeten staan. Een ander probleem heb ik altijd gehad met Eline's haar. Eline mag niet met los haar rondlopen, maar moet het invlechten. Dit heb ik altijd erg ouderwets gevonden. En het gaf een smetje op Malory Towers. Maar voor het eerst viel me nu het stukje op waarin Pitty haar haar alleen vastzet met wat speldjes. Dus misschien valt het met het haar allemaal wel mee en lijkt het erop dat je je haar niet verplicht hoeft vast te zetten, maar dat je er alleen voor moet zorgen dat het niet in de weg kan zitten. En dan kan ik het wat beter begrijpen. Het verhaal draait in het begin om Pitty, Eline en Mary-Lou. Naast de grappen die door Alice worden uitgehaald, en voor een vrolijke noot zorgen. Eline is boos op Pitty omdat Pitty populair is, en ze probeert wraak op haar te nemen. Ze doet dat door spullen van Mary-Lou kapot te maken, waarbij ze de verdenking van haarzelf afschuift door zogenaamd vriendin van Mary-Lou te zijn. Mary-Lou is een angstig meisje, dat Pitty bewondert, maar die door Pitty als irritant wordt ervaren. De klas leeft mee met haar pech, maar onderneemt niets. Dat verbaasde me wel een beetje. Maar het zij zo. Ongemerkt komen we met deze beschrijvingen tot het einde van de eerst helft van het trimester. Op de helft van het trimester komt Sally weer terug in het verhaal. Enid begint nu met haar aandeel voor het boek. Pitty hoort dat Sally een zusje heeft, maar Sally ontkent op een vreemde manier. Dit ontaardt uiteindelijk in een van Pitty's driftbuien. Pitty geeft Sally een duw, en Sally krijgt enorme buikpijnen. De buikpijnen blijken veel erger te zijn dan zomaar wat pijntjes. Sally moet naar de ziekenzaal en niemand mag haar bezoeken. Pitty wordt hevig bang en ze voelt zich erg schuldig, omdat ze denkt dat zij de buikpijn veroorzaakt heeft. De volgende dag komen twee doktoren langs, maar de meisjes krijgen niet te horen wat precies met Sally aan de hand is. Die dag is voor Pitty een kwelling. De hele dag is ze somber en vol van schuldgevoelens Pas 's avonds erg laat krijgt ze het verlossende bericht te horen: Sally's pijn blijkt niet haar schuld te zijn geweest. De beschrijvingen van de kwellende dag en van de avond zijn emotionele scenes, en ze zijn erg goed beschreven. Ze doen je je omgeving vergeten. Na dit incident gaat alles erg snel. Pitty en Sally worden vriendinnen. Mary-Lou wordt in hun vriendenclubje opgenomen, waardoor zij minder met Eline optrekt. Even vervelend is nog wanneer Eline opnieuw een streek met Mary-Lou uithaalt, en de klas weet te laten geloven dat Pitty het gedaan heeft. Deze scène is spannend. Maar gelukkig wordt de zaak spoedig opgelost. En dan loopt het boek snel af. De koffers worden gepakt, en het eerste trimester van Pitty op Malory Towers zit er op. En daarmee is het eerste boek van de serie uit. Het boek was leuk. De serie wordt in dit eerste deel goed neergezet. Maar wel heb ik het gevoel dat we er nog niet zijn. De serie begint pas echt op gang te komen in het tweede boek, en dit eerste boek wijkt daarom wat sfeer betreft iets af. Dat komt vooral door de persoon Irene die in dit eerste deel nogal op de achtergrond is geweest. Zij is een niet onbelangrijke karakter van de serie, en ik mis haar bijdrage in dit eerste boek. Maar dat wordt in het tweede deel goedgemaakt. N.B.: Bovenstaand review had ik ook op de internationale Yahoo-groep geplaatst. Daar antwoordden ze op mijn opmerking van Eline's haar dat het bij veel scholen ook in deze tijd nog verplicht is je haar in een staart te dragen of in te vlechten wanneer het een bepaalde lengte heeft bereikt. Dus het is minder ouderwets dan het lijkt. Het is alleen een andere cultuur dan de onze. N.B. Bekijk ook het review op het forum |
Opmerkingen:
|
|
Terug naar boekenoverzicht Terug naar beginpagina |
'Scheppen van werelden' Pages created by nanny |